Monthly Girls Nozaki Kun ในฐานะผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง เป็นเรื่องปกติที่ผมจะไม่ถูกกับการ์ตูนโชโจซึ่งสร้างมาโดยมีกลุ่มเป้าหมายไปที่สาวๆ โดยเฉพาะ ด้วยฉากโรแมนติกที่หวานจนผมรู้สึกเลี่ยน หรือลายเส้นตาโตๆ ที่โตจนเกินไปกับประกายระยิบระยับที่เยอะจนน่ารำคาญ แต่ทุกอย่างย่อมมีข้อยกเว้น และ Gekkan Shoujo Nozaki-kun เรื่องนี้ก็เป็นข้อยกเว้นของโชโจเหล่านั้น
ผู้กำกับ : ยามาซากิ มิตสึเอะ
ดูแลการผลิต : เล็ดฟอร์ด จอห์น
สตอรี่บอร์ด : ทาเคชิตะ เรียวเฮย์
เขียนสคริปต์ : นาคามุระ โยชิโกะ
ออกแบบตัวละคร : ทานิกุจิ จุนอิจิโร่
กำกับศิลป์ : โคโนะ จิโร่
ภาพฉากหลัง : โคมิยามะ อาสึกะ
กำกับเสียง : มัตสึโอะ โค
ดนตรีประกอบ : ฮาชิโมโตะ ยุคาริ
สตูดิโอ : Dogakobo
ต้นฉบับ : มังงะ 4 ช่อง
ผู้เขียน : สึบากิ อิซึมิ
รายชื่อนักพากย์
โนซากิ อุเมทาโร่ : นาคามุระ ยูอิจิ
ซากุระ จิโยะ : โอซาวะ อาริ
มิโคชิบะ มิโคโตะ : โอคาโมโตะ โนบุฮิโกะ
คาชิมะ ยู : นาคาฮาระ ไม
โฮริ มาซายุกิ : โอโนะ ยูกิ
เซโอะ ยุสุกิ : ซาวาชิโระ มิยุกิ
วาคามัตสึ ฮิโรทากะ : คิมุระ เรียวเฮย์
ซากุระ จิโยะ เด็กสาวผู้ร่าเริงดันไปเผลอชอบ โนซากิ อุเมทาโร่ ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตายเข้าให้ เจ้าตัวเลยตัดสินใจไปสารภาพรักกับเขา แต่ดันเผลอไปบอกว่าเป็นแฟนผลงานซะได้ แถมยังได้ลายเซ็นมาอีกต่างหาก และนี่คือตอนเปิดของการ์ตูนโชโจโรแมนติกคอเมดี้ที่เหมือนจะคอเมดี้อย่างเดียว ไม่ค่อยมีอะไรที่โรแมนติกโผล่มาให้สมกับความเป็นโชโจเลย
ผมเริ่มหยิบ Gekkan Shoujo Nozaki-kun มาดูด้วยความบังเอิญถูกใจสายตาไร้อารมณ์ของพระเอก และความเป็นโปเกมอนปูเห็ดสีแดงของนางเอก ซึ่งตอนนั้นไม่ได้คิดเลยว่ามันจะเป็นการ์ตูนโชโจ จนรู้สึกตัวอีกทีก็ติดหนึบกับมุกตลกที่ยิงรัวๆ ไปได้ครึ่งซีซัน และเพื่อนก็มาทักว่านี่มันโชโจนะเออ ซึ่งก็ทำให้ผมเริ่มสงสัยว่าเป็นเพราะผมเริ่มดูแนวโชโจได้มากขึ้น หรือเพราะเรื่องนี้มันไม่มีความโชโจอยู่เลยกันแน่ ถึงขั้นบางเว็บไซต์ไม่จัดเรื่องนี้ให้อยู่ในประเภทโชโจด้วยซ้ำ
ตัวมังงะดั้งเดิมนั้นเป็นการ์ตูน 4 ช่อง เน้นยิงมุกคอเมดี้เฮฮา ซึ่งอนิเมะก็ยังคงความตลกปัญญาอ่อนได้ดี ทั้งจังหวะการยิงและตบมุก เรียกได้ว่ายังรักษาความตลกได้อย่างครบถ้วนไม่ตกหล่น และด้วยความคอนทราสต์ของโนซากิคุง หนุ่มหน้าตายผู้ไร้ชีวิตชีวา แต่อีกด้านกลับเป็นอาจารย์ยุเมโนะ นักเขียนการ์ตูนโชโจรายเดือนอันเลื่องชื่อที่ถูกเรียกว่าเป็นผู้ที่เข้าใจจิตใจของผู้หญิงได้ดีที่สุด ก็ยิ่งทำให้ความตลกของมุกต่างๆ เด่นชัดขึ้นมามากกว่าเดิม
หลายมุกมักจะเปิดมาด้วยความโรแมนติกเบาๆ ชวนจิ้นชวนเคลิ้มสร้างบรรยากาศสวยๆ สมกับเป็นการ์ตูนโชโจ แต่แล้วก็หักมุมด้วยมุกสุดเงิบราวกับมีใครเอาเท้ากระทืบคำว่าโชโจแล้วขยี้ซ้ำพร้อมกับหัวเราะสะใจยังไงอย่างนั้น ซึ่งจริงๆ มุกแนวนี้ก็ถูกใจผมไม่น้อยเลย ถึงแม้ว่าผมจะไม่ได้มีความแค้นอะไรกับการ์ตูนโชโจเป็นการส่วนตัวก็ตาม
อีกแนวมุกที่เห็นได้บ่อยในการ์ตูนเรื่องนี้คือมุกเกี่ยวกับนักเขียนการ์ตูน ด้วยโนซากิคุงผู้เป็นตัวเอกของเรื่องนี้เป็นนักเขียนการ์ตูนรายเดือน แถมเหล่าตัวละครทั้งหลายก็ยังคอยมาผลัดเปลี่ยนกันเป็นผู้ช่วยในด้านต่างๆ ทำให้มีมุกเกี่ยวกับการวาดการ์ตูนโผล่ออกมาบ่อยๆ หรือบางครั้งก็จะเปิดเผยเบื้องหลังความเงิบของการวาดการ์ตูน เช่นต่อให้วาดนักเลงในเรื่อง แต่เพราะเป็นการ์ตูนโชโจก็ต้องเปลี่ยนบุหรี่เป็นช็อกโกแลต และเหล้าเป็นน้ำผลไม้แทน หรือฉากซ้อนจักรยานสุดโรแมนติกก็ไม่สามารถวาดลงไปได้เพราะการขี่จักรยานโดยมีคนซ้อนท้ายนั้นผิดกฎหมายประเทศญี่ปุ่น เป็นต้น
นอกจากโนซากิและซากุระ สองตัวเอกหลักประจำเรื่องแล้ว ยังมีตัวละครอื่นๆ ที่มีเอกลักษณ์คอยผลัดกันมาสร้างความสนุกในรูปแบบที่เหมือนจะเป็นคู่รัก แต่ก็ไม่ใช่คู่รักหรอก ระหว่างที่พวกแกกำลังหวานซึ้งจิ้นกันดอกไม้บาน การ์ตูนก็จะเอามุกตลกฟาดหน้าพร้อมกับความรู้สึกที่ว่า ฉันจะเหยียบขยี้ความโชโจนั้นเอง ฮ่าๆๆๆๆ อย่างสะใจ
ถึงแม้จะบอกว่าเรื่องนี้เป็นโชโจที่ไม่ค่อยจะโชโจเท่าไร แต่บางครั้งก็ยังแอบแทรกฉากคิดมากของซากุระ หรือฉากหวานเบาๆ ที่แม้จะมีการตบมุกหักมุมไปบ้าง ให้ผู้ชมได้กรี๊ดกร๊าดกันเบาๆ ซึ่งก็ทำได้ไม่หวานเลี่ยนจนเกินไป ไม่งั้นผมคงจะเลิกดูตั้งแต่ไม่กี่ตอนแรกไปแล้ว
งานภาพของอนิเมะจัดว่าทำออกมาได้ดีสวยงาม แม้ในช่วงแรกๆ ผมจะไม่ค่อยถูกใจลายเส้นแบบนี้สักเท่าไร แต่พอดูไปสักพักก็เริ่มคุ้นเคย ฉากต่างๆ ภายในเรื่องก็สวยงาม อีกทั้งเพลงประกอบตลอดเรื่อง รวมทั้งเพลงเปิด Kimi ja Nakya Dame Mitai ก็ฟังดูสนุกสนานเหมาะกับเรื่อง ส่วนเพลงปิด Ura Omote Fortune ได้เป็นเพลงหวานๆ น่ารักๆ ค่อยสมกับที่จะเป็นการ์ตูนเด็กผู้หญิงขึ้นมาหน่อย Monthly Girls Nozaki Kun